کد خبر: ۱۳۸۱۲
۰۹ دی ۱۴۰۴ - ۱۱:۰۰
هدف هانیه سالاری بزرگ‌تر از مشکلاتش است

هدف هانیه سالاری بزرگ‌تر از مشکلاتش است

هانیه از یکسال قبل ورزش را شروع کرده و در همین مدت کوتاه، موفق شده است مدال‌های خوش‌رنگی از‌جمله دو مقام اول، یک مقام دوم و یک مقام سوم استانی در رشته کیوکوشین‌کاراته کسب کند.

هانیه سالاری، دختر سیزده‌ساله محله ابوذر، با وجود محدودیت امکانات ورزشی، توانسته است برای محله و دختران هم‌سن‌و‌سال خود الگوی خوبی باشد. هانیه از یک سال قبل ورزش را شروع کرده و در همین مدت کوتاه، موفق شده است مدال‌های خوش‌رنگی از‌جمله دو مقام اول، یک مقام دوم و یک مقام سوم استانی در رشته کیوکوشین‌کاراته کسب کند.

پشت این پیشرفت، همت و تمرین زیاد او و همراهی خانواده است که باعث شده به جایگاه شایان‌توجهی برسد. هانیه آرزو‌های زیادی برای آینده دارد، از‌جمله اینکه روزی جراح بزرگی شود.

 

-چطور به ورزش رزمی علاقه‌مند شدی؟

‌دوستانم باعث شدند. دو نفر از آنها به باشگاه می‌رفتند و وقتی پیشرفتشان را دیدم، انگیزه پیدا کردم که با آنها تمرین کنم.

-نظر خانواده‌ات درباره انتخاب رشته رزمی چه بود؟

پدر و مادرم خیلی حمایتم می‌کنند. پدرم ورزشکار بود و بیست‌سال کشتی می‌گرفت. همیشه تشویقم می‌کرد که ورزش کنم، اما تا زمانی‌که به کیوکوشین علاقه پیدا نکردم، تمایلی به ورزش نداشتم.

-ورزش رزمی چه تأثیری روی تو داشته است؟

اعتماد‌به‌نفسم را بیشتر کرده است و صبورتر شده‌ام. در موقعیت‌های مختلف فکر می‌کنم، سپس پاسخ می‌دهم. ورزش‌های رزمی برخلاف تصور عمومی، یاد می‌دهند آرامش داشته باشیم.

-چه چیزی باعث شده است همه توانت را برای ورزش بگذاری؟

شیهان علیزاده، مربی‌ام، یکی از انگیزه‌های اصلی من است. او یک مربی خوش‌اخلاق و حرفه‌ای است که وقت زیادی برای شاگردانش می‌گذارد. دوست دارم با قهرمان‌شدنم، مزد زحمات او را بدهم.

-آیا باشگاهی با امکانات مناسب در رباط طرق فعالیت دارد؟

باشگاه داریم، اما امکانات کافی ندارد؛ به‌همین‌دلیل ترجیح می‌دهم در محله بهارستان یا سیدی تمرین کنم.

-از مسافت طولانی خسته نمی‌شوی؟

راه طولانی است، اما هدفم بزرگ‌تر است. اگر یک روز تمرین نکنم، احساس کسالت می‌کنم. حتی وقتی بیمارم، به باشگاه می‌روم. همه علاقه‌ام، تمرین در‌کنار دوستانم است.

-در روز چند‌ساعت تمرین می‌کنی؟

به‌طور متوسط روزی یک‌ساعت تمرین می‌کنم. بیشتر روز‌ها با پدرم در پارک روبه‌روی خانه پیاده‌روی می‌کنم و حرکات کششی انجام می‌دهم. اگر مسابقه داشته باشم، دست‌کم دو‌ساعت در روز تمرین می‌کنم.

-حریف تمرینی هم داری؟

پدرم، چون ورزشکار است و تمرین می‌کند، مانند یک مربی همواره کنارم است و راهنمایی‌ام می‌کند.

-چه خاطره‌ای از مسابقه‌هایت داری؟

هر زمان برای مسابقه وارد زمین می‌شوم، صدای دو دوستم، مهلا استوار و عطیه آزرم، در گوشم است. آنها به من یادآوری می‌کنند چطور با حریف مقابله و فنون را اجرا کنم.

 

* این گزارش سه‌شنبه ۹ دی‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۳ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.

آوا و نمــــــای شهر
03:04
03:44